Herkes bozuk saat gibi kendini taşıyor kesik bileğinde tül ve siyah, ruh ve suret ve tuz... bundandır yazının büyük günahı sözün kendini vurması bundan çünkü hayatta her söz daha az söz her vazgeçiş daha az sancılı bundan ilk böyle yazıldı: "dağı! kavmim ey" elimden tut beni yalnızlıklara götür "ölmek ne can sıkıcı ömrüm ey' ilk ölüm, eski ölüm; töresiz ölüm ayet gibi, karanlıkta, sessizce, ölüm yüzüme indi ve gördüm iyilik olsun diye sustum ve öldüm.

---